Herkes anne babasından bazı davranışları örnek alır kendine, ya da bazı davranışlar onda huy olarak kalır. Çünkü küçük yaştan beri alışılan şeyler kolayca unutulmaz.
Babamdan edindiğim bir alışkanlık var, sabah uyanınca radyoyu açarım kısık seste. Yahut evde biri yokken radyoyu açar ıslıkla eşlik ederim mutfakta. Kendime yiyecek bir şeyler hazırlarım. Dilimde salıncakmışçasına sallanan bir şarkı, gözlerimde mutluluk, içimde huzur... Bir tabak koyarım masaya, bir çatal, bir bıçak en fazla. Öyle ziyafet çekelim diye değil, karnımız üç zeytinle de doyar elbet. Sadece huzur verir o radyodan yükselen melodiler bana. Belki de adımın anlamı melodi olduğu için alırım ben bu huzuru.
Bir şiir mırıldanırım belki bu esnada. Bunların hepsi babamdan bana geçen alışkanlıklar işte.
İki dizeyle dünyanın en mutlu insanı olabiliyorum ben, üç notayla, bir sabahla, bir gülüşle, bir sözle...
Sadece, fark ettim de, çok uzun zamandır mutlu olamıyorum.
15.20
Babamdan edindiğim bir alışkanlık var, sabah uyanınca radyoyu açarım kısık seste. Yahut evde biri yokken radyoyu açar ıslıkla eşlik ederim mutfakta. Kendime yiyecek bir şeyler hazırlarım. Dilimde salıncakmışçasına sallanan bir şarkı, gözlerimde mutluluk, içimde huzur... Bir tabak koyarım masaya, bir çatal, bir bıçak en fazla. Öyle ziyafet çekelim diye değil, karnımız üç zeytinle de doyar elbet. Sadece huzur verir o radyodan yükselen melodiler bana. Belki de adımın anlamı melodi olduğu için alırım ben bu huzuru.
Bir şiir mırıldanırım belki bu esnada. Bunların hepsi babamdan bana geçen alışkanlıklar işte.
İki dizeyle dünyanın en mutlu insanı olabiliyorum ben, üç notayla, bir sabahla, bir gülüşle, bir sözle...
Sadece, fark ettim de, çok uzun zamandır mutlu olamıyorum.
15.20
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder